Ik heb niet veel vrienden, maar ik ken wel veel mensen.. Klinkt dramatisch maar is het niet hoor ;-)
Laat ik voorop stellen dat mijn zusje mijn beste vriendin is, dit is niet altijd zo geweest. Vooral toen ze klein was kon ik haar wel wat aandoen.
Als ik er nu nog aan denk.... Wat was ik een verschrikkelijk kind. Ik vond het vreselijk oneerlijk om na 5 jaar nog een zusje te krijgen, bah nee weer 1 die aandacht zou krijgen van mam. Maar nu zou ik mijn leven niet meer zonder haar kunnen voorstellen.
Vanmorgen ging ik ff gezellig bijkletsen bij mijn "oud" collega. Maar ze is inmiddels een echte vriendin geworden. In het begin dat wij samenwerkten was er spanning, totdat we ineens "closer" werden. Altijd hebben we veel aan elkaar gehad. Ook al spraken we elkaar een tijdje niet, begrip hiervoor was en is er altijd. En de draad ergens oppakken, geen probleem......
Het besef kwam ineens toen ze er voor me stond, zomaar, op de crematie van mijn vader. In haar uppie, ze deed het gewoon! Dat zegt al genoeg..
Ik mag me gelukkig prijzen met zo'n vriendin :-)
Dus tante To, de groet'n van Evert...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten