Eindelijk het echte voorjaar is er. De blaadjes hebben eindelijk het lef om tevoorschijn te komen. Vanmorgen zelfs al lekker buiten gezeten met mijn bammetje en een sloot koffie. Boek op schoot en op de achtergrond deze muziek:
Nee vrouw, niet huilen.
Nee vrouw, niet huilen.
Nee vrouw, niet huilen.
Nee vrouw, niet huilen
Ik herinner me nog hoe we vaak we in een openbare tuin zaten in Trenchtown,
al die schijnheilige mensen gade te slaan, die zich onder de goede mensen mengden die wij ontmoetten. We hadden goede vrienden.
Oh, maar we zijn onderweg ook heel wat goede vriendenkwijtgeraakt.
In deze grootse toekomst kun je je verleden niet vergeten,dus droog je tranen, en ik zeg
Nee vrouw, niet huilen.
Nee vrouw, niet huilen.
Ik waan me ergens anders (in een hangmatje bijvoorbeeld).
Enig idee van wie deze tekst is???? Is niet moeilijk als je sfeer erbij bedenkt, "relaxed man". !
1 opmerking:
hmm slim is me voor
Een reactie posten