Zussie had afgelopen weekend een samenzijn met collega's. Ze moest van tevoren zorgen voor warme kleding, slaapzak etc.etc. Nou, dan kun je op je klompen wel aanvoelen wat er gaat gebeuren.
Ze zag er al enorm tegenop, al dat psychische gedoe... Survivallen, ga zo maar door. Haar angst werd werkelijkheid. Ze moesten slapen in een Tipi (zo'n indiaanse tent ofzo) op een dun matrasje met een stuk of 6 man tegelijk...
Ze had er al helemaal geen zin meer in.... Druk smsen naar manlief dat ze het al helemaal niet meer zag zitten na het zien van die Tipis en matrasjes. Maar ja, als de supervisor van het team kun je het niet maken om weg te blijven..
Zondag vroeg ik, nou hoe is het gegaan???
Nouuuuuuuuuu, het was na de eerste schrik toch enorm goed bevallen. De collega's kennen elkaar weer (beter), ze snapten van elkaar waarom de 1 zus deed en de ander zo. Kortom, een hecht team is huiswaarts gegaan.
En ja, ze heeft ook even moeten bleren... ;-)
3 opmerkingen:
leuk idee ;-)
hahahaha dat zal je zeker lukken Pol ;-)
ja Polly.. never nooit niet dus hé.. fuck op zeg... ;-)
ik ga echt niet in een indianentent pitten... survillen prima.. super top. Meld ik mij als eerste voor aan.. maar een beetje als een Redneck met zijn allen meuren in een berevelletje met bamboestokken.. no way...
Een reactie posten