wat was de reden ook alweer..

Zo af en toe vragen mensen nog wel eens, wat is nu de reden geweest dat je bij de Bank bent weggegaan. De hoofdreden was een reorganisatie, de zoveelste.... Dit werd "zonder Omwegen" genoemd. Een heel juiste naam. Want zonder omwegen werd er duidelijk gemaakt dat er een heleboel mensen uit moesten. Het kon namelijk allemaal veel goedkoper. Logisch, een bedrijf moet door en het moest efficiënter worden.

Iedereen kreeg de keuze om een "lekkere handdruk" te accepteren of een ander plaatsje in de organisatie. Dat ander plaatsje wilde ik niet afwachten, dus ik pakte die handdruk. Na 23 jaar was ik pleituh. En ons huisje hebben we toen nog lekker kunnen verbouwen.

Maaaar de hoofreden was voor mij toch wel het instellen van "persoonlijke" targets. Is op zich ook niets mis mee, maar wel als je dan collega's gaat krijgen die koste wat kost een produkt willen slijten bij een klant, ja dan ben ik weg. Scheve gezichten naar elkaar en, nog erger, produkten slijten aan mensen die daar helemaal niet voor kwamen. Ook ging naar mijn idee de service hard achteruit..

Ik heb trouwens wel begrepen dat de service nu wel weer hoog in het vaandel van de Bank staat. Dus daar zijn ze gelukkig op teruggekomen ;-)

Maar goed, de Bank heeft goed voor me gezorgd. Na een aantal jaren "zwerven" werk ik nu bij een leuk bedrijf, met fijne collega's en dat werkt met..... targets!!! Zolang als de service maar gegeven kan worden, vind ik het prima ;-)

Bestaan er eigenlijk nog wel bedrijven zonder targets???