Zussie heeft het geduld van mij moeten leren.. Vroeger toen we de Tina en de Sjors kregen was ik als eerste bij de Tina te vinden. Maar ja, zusje werd ook ouder en leerde lezen. Dus die wilde ook graag als eerste weten wat Tina uitvrat. Ze was nog wel zo netjes om de "oudere" zus eerst te laten lezen.
Maar ik had zo'n akelig duiveltje op mijn rechterschouder zitten, ik ging dan namelijk tergend langzaam zitten lezen. En zusje bleef keurig op me zitten wachten totdat ik zover was.
Als ik hem dan opzij legde, dan zei ik dat ik zometeen verder zou lezen, dus ze mocht er niet aankomen. Lijdzaam zat ze dan naar de Tina te kijken.
Oooow, wat was ik erg, als ik er nu nog aan denk dan schaam ik mij diep...
Zusje, duizendmaal excuus....voor wat ik je heb aangedaan..
5 opmerkingen:
Goh zo'n zus was ik ook, gek he? dat we nu zo lief geworden zijn ;-)maar wraak zal zoet zijn en dat vrees ik wel eens
die wraak heb ik toch al genomen?
Weet je nog als je kwaad was en tegen me zat te schelden (ja je was soms snel aangebrand, hahahahaha) dan reageerde ik gewoon niet en bleef rustig.
Wat werd je dan woest!!!!!! Maar uiteindelijk ging je meppen of stoelen onder mijn gat wegtrekken. En ik bleef stil. Hahahahahaha ik was een goede doodzwijger. Arm zussie.
Oeps, wat herkenbaar. Was ik ook zo? :)
Gelukkig ben ik dus niet de eneige vervelende zus geweest...
Idd. nog erger is als iemand totaal geen sjoege geeft...
Maar nu zijn we de beste maatjes, toch?
Goh, ik ken dat ook. Ik ging ook helemaal dan door het lint. Had ook niet zoveel geduld en nu??? Ietsje meer :)
Een reactie posten