Woei in mijn hoofd en een woei buiten. Klinkt niet zo lekker, is ook niet zo lekker.
Sinds afgelopen zondag was het naatje, chaos in het hoofd, in de keel etc. etc. Zweten, zweten en nog eens zweten. In mijn droom werd ik nog gebeld door Pa (hoe bestaat het..). Toen ik wakker werd moest ik echt nadenken of het nu echt was of maar een droom.
Inmiddels ben ik erachter, het was een droom, hihi.
Heb Budje zelfs nog naar buiten gestuurd, zo van "je redt je reet maar". Daarbij volkomen vergeten dat het hek openstond.. Maar het mooiste was nog wel, dat hij er niet vandoor is gegaan. Hij zat netjes op me te wachten, in de stromende regen...Het droppie.
Nee, dat was geen droom. Meneer leert het al aardig. Hij weet gewoon dat hier zijn bak voer (en een aai) voor hem klaar staat..
En dit noemen ze nu voorjaar...of is het nu al zomer?
1 opmerking:
wat lief van bud dat hij gewoon bleef zitten en dat met dit weer knuffel bud maar extra van mij gr mij
Een reactie posten