zaterdag 15 september 2007

Leven met een sailorman

Ik leef nu al een aantal dagen samen met een mannetje met een Popeye arm. De arts staat voor een raadsel. In het ziekenhuis heeft hij wel een aantal onderzoeken gehad, is niets uitgekomen. Gelukkig het ergste dus al uitgesloten.

Geintjes maken over het feit dat ie altijd nog kan bellen met zijn rechterarm. Ja, maak er maar een geintje van...Foei! Ik hoor mijn moeder al....

Gisteren zag ik de plekjes waar de pleisters hadden gezeten, je weet wel, daar waar ze in geprikt hebben.. Brrrr...Ik viel natuurlijk alweer bijna tegen de vlakte. Geen wonder, dat AJ mij niet mee wil hebben naar het ziekenhuis.. Verder ben ik er wel voor hem, hoor!

Gisteren is Oma Katwijk aan Zee er tussenuit geknepen. Niet echt plotseling, maar voor AJ kwam het even hard aan. Toch wel zijn old english Granny die er nu niet meer is. Een geweldig mens met haar heerlijke Engelse humor.

Dus aankomende week Granny uitzwaaien, samen met Popeye..

Bey, bey Granny!

6 opmerkingen:

Mijn dagboek zei

hier schrik ik van en wens jullie heelveel sterkte ben der effe stil van gr mij

mack zei

bye bye staat daar, granny. Zou toch lullig zijn dat als u onverhoopt meeleest dat u het niet snapt.

Anoniem zei

En, wat nu verder?

Smitsky zei

@ mij.. ja kan me voorstellen dat je schrikt. Voor jou was ze ook een "vriendin"..

@ mack..goed dat je dat zag..denk al wanneer valt het iemand op ;)

@ mike..geen idee eigenlijk, zwelling moet eerst minder worden, zegt de arts en dinsdag terugkomen...het lijkt alsof het bloed niet terug wil ofzoiets.

liszha zei

ah gossie, wat rot voor AJ. Veel sterkte!

The world according to El zei

Schip Ahoy......