vrijdag 28 september 2007

Willen ze mij iets vertellen?

Er is gewoon iets gaande, waar ik de vinger nog niet achter kan krijgen. Eergisteren gaf Mini het op, gelukkig hier nog wel op het pleintje. Dus ik kon makkelijk overstappen in het hummertje.
Een lading spinnenwebjes (en spinnen) verjagen uit het ding en ik kon weer op pad.

Nadat ik gisteren het ding had uitgesopt kon ik weer op pad met een fris en fruitig autootje. Nog geen 5 kilometertjes verderop was hummertje dood. Hij sputterde en schokte, schaamde me rot.. Je ziet mensen denken: die heeft haar rijbewijs zeker bij een pakje boter gekregen.Rood hoofd, zweet brak me uit. Is wel ver om naar huis te lopen, zeker nu ik hakken onder de zolen heb.. Toch maar even broeder G. bellen....


Hup, hummertje in de berm. Heb niet eens meer naar hem gekeken. Moet ie mij maar niet laten staan. Uiteindelijk kon ik in de Ugly Duck richting Lelystad. Er werd nog wel geopperd of ik had gekeken of de tank wel vol zat...sjonge, jonge.

's Avonds komt broeder G. nog even kijken naar de overleden karretjes.. 10 Minuten! En dat engelse kreng deed het weer! Kom ik vannacht thuis, staat dat Japanse kreng ook weer voor de deur. Ergens heb ik het gevoel dat ik iets gemist heb.

Moet ik mij nu ergens bewust van worden of is het gewoon, domme vette pech.

Hulde aan broeder G!

2 opmerkingen:

Mijn dagboek zei

gewoon pech moet je maar denken zo heb je niks en zo komt alles tegelijk sterkte gr mij

Zustertjen zei

Jappertje is jaloers op pooper en pooper op hubbie. Nou goed?

Hahahaha. Gewoon pech durf ik natuurlijk nie te zeggen.

Er is meer tussen...