Mijn moeder heeft vaak een meeëter, daarvan ben ik er ook 1. Meestal tussen de middag op de maandag. Vaak zit er dan nog 1 aan tafel, een echte meeprater. We noemen hem meestal Gekke G.
Deze Gekke G. is overal geweest, heeft alle kwalen gehad die wij ook hebben (het is een man!) en kent iedereen die ik ook ken. Eigenlijk ergert mijn moeder zich aan hem, ik ook.. Maar voor mijn moeder is het makkelijker om mee om te gaan. Omdat ze de helft niet hoort van wat hij zegt. Ze vindt hem sneu. Ik eigenlijk ook wel....
Maar toch erger ik mij aan hem. Soms (heel soms) zou het wel "makkelijk" zijn om doof te zijn, he???
5 opmerkingen:
wees blij dat hij niet doof is anders begon tie nog harder te praten gr aan je mem
jee,
komt hij nog steeds bij haar?
volgens mij zijn dat al heel wat jaartjes
gr. Monique
of blind
Ja Monique, hij is dus echt niet weg te branden daar aan tafel..
**zucht**
Vreemd. En het is niet je vader? Bij ons zit nooit een vreemde aan tafel.
Een reactie posten