dinsdag 2 december 2008

Dansen, dansen, dansen

Het kwartje is gevallen! Eindelijk!

Onze Pa belde altijd omdat de wasmachine aan moest. Ik vond het altijd onzin, heb het hem honderden keren uitgelegd. Die knop daarop en die knop daarop, zit je altijd goed. Alleen nog op "aan" drukken, dan gaat wasmachientje vanzelf zijn werk doen.

Het hielp niet, hij bleef bellen, totdat het niet meer nodig was en wij zijn spulletjes verdeelden. De wasmachine is bij ons in de schuur terechtgekomen. Daar heeft het ding drie jaren gestaan, totdat het tijd werd om hem in gebruik te nemen.

Vanavond was ik druk in het halletje bezig, ineens vliegen de deurtjes open van het washok. De wasmachine komt huppelend op me af, met de droger er bovenop. Wow, hart in de keel...

Ja pa, ik begrijp je nu, je was gewoon bang voor dat ding. Logisch!

9 opmerkingen:

Anoniem zei

Zo, weer even bij gelezen op je weblog.
Groetjes Lisette

Zustertjen zei

whahahahahahahahahaha

Mijn dagboek zei

wat zul je geschrokken zijn. dat gevaarte op je af zien komen. heb je hem al weer verankert. gr mij

On the Run zei

was het een 'stille'hint dat je toch de was eens moet gaan doen??? Of viel dat ook nog wel mee?

sunseekers zei

Gek gevoel he, tegen de tijd dat "hun" sterfdag eraan komt, komen ze spoken. Zo van denken jullie nog wel eens aan ons. Ze moesten eens weten!!!!!!!!

Anoniem zei

Dat is me wat? die dingen kunnen huppelen, maar zo erg? Tjonge, das me een ervaring. Alsof hij even de groeten kwam doen.

Anoniem zei

Helemaal Walt Disney dit.

Zustertjen zei

sunseeker:In dit geval niet sterfdag, maar wel geboortedag.
leuk he!

mack zei

Ja dat ken ik inderdaad. Met zo'n donderend geraas komen ze op je af. De mijne heeft me wel eens tot op zolder achtervolgd.