Volgens mij is het nu officieel, ik ben vrijgezel. Van de gemeente kreeg ik een brief, ik mocht kiezen welke achternaam ik in het vervolg wilde gebruiken. Heb maar gekozen voor Smit, is wel zo makkelijk. Ik dacht dat het een soort van opluchting zou zijn, maar toch voelt het vreemd.
Automatisch gaan de gedachten weer terug in de tijd. Hoe snel alles anders kan zijn, wat er allemaal wel niet kan gebeuren in een jaar tijd. Vorig jaar rond deze periode maakten we ons nog druk of het gras wel zou opkomen. Nu maak ik me nergens druk om, tenminste niet om zulke "kleine" dingen.
Hoeft ook niet, heb mijn eigen stek. En dat voelt goed.
Goh, ben weer een Smitje...
10 opmerkingen:
Meid nu kun je het echt gaan afsluiten, je eigen stekkie, en je eigen naam, druk maken om onbenulligheden kan altijd nog, ik bedoel kiezen tussen een zwarte en een bruine is al moeilijk genoeg
;-)
@ maris, precies! Heb al twee dagen de bruine als standaard tas..hihi
Een jaar geleden!!
Het gaat hard, zeg dat wel.
Smitsky of Smit, het maakt ons niks uit. Mazanogwat was wel erg moeilijk te onthouden (ik weet nu waarom) Als dit het laatste is in het hele scheidingsgedoe, veel plezier met de tweede helft van een heel leuk leven. GENIET
Zucht, toch kut allemaal, maar ik zie wel dat je het heel goed doet dus daar ben ik dan wel weer trots op :-)
Als je maar geen soap over jezelf gaat maken !!
komt helemaal goed skat , je went er zo aan hoor. gr mij
Toch goed dat je het zo kan relativeren.
En er is niks mis met Smit toch?
Leg gewoon een banaan in je auto. Dat lijkt best wel op een man in je leven, maar dan stukken rustiger.
Dus we zijn familie? Mijn moeder heet tenminste ook zo.
Een reactie posten