We zijn al weer bijna een jaar verder van het getrouwde leven af. Wat gaat het allemachtig snel. Als je er middenin zit duurt het allemaal lang en denk je, ik zie het even allemaal niet meer zitten.
Het huis, dat dierbare huis, waar we twintig jaar verbouwingen in hebben zitten en niet te vergeten al die guldens en eurootjes, is bijna niet meer mijn huis. Het huis met de tuin waar o.a. Lady, Bob en Bud onder de grond liggen. Het ziet er naar uit dat ex er kan blijven wonen. Wel met de "nieuwe" natuurlijk.
En dat idee is een beetje vreemd. Alsof het altijd al zo is geweest. De buren zijn nog even vervelend, zeuren en zeiken om een auto die op het pad staat. Niemand let er op elkaar, zeggen ze.... Maar wel even naar buiten komen als ze toevallig een zwarte Panda het pad op zien rijden.
Nee, dit was de laatste keer dat ik er ben geweest. Het is goed zo. Maar tjonge, wat kan dat zeer doen zeg..
13 opmerkingen:
Ik volg het allemaal niet maar toch erg herkenbaar. Ik zal nooit begrijpen dat mensen na een scheiding met 'de nieuwe' in hetzelfde huis blijven wonen. Wel als je er alleen blijft en je komt weer iemand tegen..
Mijn pa is gescheiden van mijn ma en in het huis blijven wonen. Getrouwd met vrouw nummer 2, is in 2000 overleden aan kanker, maar er stug blijven wonen. Nu woont hij er met vrouw nummer 3.
Ik vind dat raar...
Maar ik wens je er sterke mee, het leven is kut... (met uitzonderingen dan he ;-))
@ Linda, het is en blijft apart.
Gelukkig ben ik een mens van, het glas is nog steeds halfvol ;)
Ik voel met je mee lieverd,
heb toch al een trillipdag vandaag, dat kan er ook nog wel bij.
xxxxxxxxx
Alweer een jaar? Doe ff normaal. Of wist jij het al eerder dan dat wij het wisten?
@ Zussie, sorry, happened?
@ Mack, ja, ik zet niet alles meteen op het log. Beter om eerst af te koelen ;)
En toch woon ik nog steeds met veel liefde in hetzelfde huis. En ja als ik terug kijk is het best vreemd. Maar ben ik wel echt heeeel blij dat ik er nog woon. En hoewel het in goed overleg ging destijds het was immers echt "mijn" huis, "mijn" keuze toen we aan de buitenweg gingen wonen..
En stilletjes aan druk ik er steeds een stukje 'verbouwing' doorheen..
Nog ff doorgaan en het huis is onherkenbaar en klaar voor de nieuwe liefde..
Hoe dan ook; scheiden blijft op sommige dagen lijden..
Morgen nieuwe dag.. en luister gewoon ff:
http://www.youtube.com/watch?v=y8-Ru1GBbiY
Ik zal je toetertje nu echt gaan missen, je komt toch nog wel tot voor de hoek he?
Heel veel sterkte. Wat moet dat kut geweest zijn zeg.
ik snap wel wat je bedoelt. Ik moet elke keer toch weer ff slikken als we langs mijn ouderlijk huis rijden, wat ging dat ook K in die tijd pff.
maar de plek is zo geweldig dat ik het zou terugkopen als ik 4ton had gehad.
ach wat is nou leuker als je eigen plophuisje :)
och meidje toch.....maar ik voel me in je nieuwe huisje net zo thuis als in je vorige dus het ligt aan de eigenaar en niet aan de omgeving
Ik begrijp nooit waar men zo gauw 'een nieuwe' vandaan haalt.
@Laurent
sommigen hebben het geluk gewild te zijn bij het andere geslacht of nemen genoegen met minder
Beetje late reactie, maar we benne onderweg hé.
Het komt wel goed schatje,een maandje vrij doet vast wonderen. En luister eens naar: Laat me laat me laat mij mijn eigen gang maar gaan.Stoer wijf!!!!!!!!
Een reactie posten