Pa was nooit zo van de knuffelige. Nooit zal ik vergeten hoe hij deed toen hij op mijn verjaardag binnenkwam. Hij omarmde me heel stevig, ik dacht nog; wat krijgen we nou? Hij wilde ook bijna niet loslaten. Het was wel een apart en goed gevoel. Zo af en toe moet ik er nog aan denken, vooral omdat hij er een maand later stiekem tussenuit kneep.
Afgelopen week was zijn zusje bij mijn zusje. Bij het weggaan wilde ik Tante J. drie klapzoenen geven, maar dat was niet genoeg. Ze omarmde mij en wilde mij bijna niet loslaten.
Pfffffieuw, dat maakte wel even wat los bij mij. Je zou bijna denken dat mijn Pa daar de hand in had. Volgens tante was hij nog regelmatig bij haar. Wel om te pesten, zoals lampjes knipperen enzo. Tuurlijk, zo was hij wel. Ook begon ze over onze zusjes, die niet meer leven. Volgens haar zijn die beide zusjes vast wel bij ons in de buurt. Hmmm..
Ik denk maar zo, het zal wel. Stoelen zat in huis, ze kunnen er altijd bij. Gezellig!
9 opmerkingen:
Tja. Weet even niets te zeggen.
Eigenlijk zijn jullie gewoon gevoelsmensen. Mooi zo houden.
Jullie zusjes??!
Ik geloof best dat er meer is tussen hemel en aarde, maar waarom komen ze altijd bij anderen????
zit in de familie he. dat knuffelen. bij je vader had je dat niet verwacht maar van je tante al hele maal niet. hou de stoelen maar vrij hoor. gr mij
Herken het gevoel! Twee dagen voor mijn vaders dood was ik jarig en dit keer bleef hij eens extra lang zitten. We hebben enorm gelachen en die momenten vergeet je nooit. Ik hoop dat hij en mijn moeder hier nog maar vaak samen mogen komen zitten. Stoelen zat ;-)
Als zij er nu ook binnen een maand tussenuit knijpt zou ik nooit meer iemand omhelzen.
@ Mack, laat dat nu ook mijn gedachte zijn geweest.
@ Mack en Smitsky
Gatver hou op.
Dat ik maandag allerlei gekke geluiden hoorde en er idd een bekende is overleden die dag vind ik ook al zo creepy.
Al heb ik dat ( gelukkig) nog nooit gehad met iemand die heel dicht bij me staat.
Een reactie posten