Het vliegtuig zou om half 6 (vs tijd) in de avond vertrekken naar Amsterdam, dus gingen we maar mee. Op het vliegveld kwamen we terecht in een bar waar ze alleen vis serveerden, het ging ons niet om de vis maar om die grote flatscreen met beelden van de wedstrijd Nederland-Kameroen. Je denkt dat je als enige hollanders daar zit, maar nee. Er werd gescoord en het hele restaurant zat te juichen. Dat voelde goed, we namen grijnzend nog een hap van de cheese-cake.
Vanmorgen vroeg kwamen we aan, de klamheid voelden we gelijk. Gelukkig had ik mijn laatste Hema katoentje aan. Die absorbeerde de zweetdruppeltjes goed...
Thuis een warm onthaal door my shadow Lola, het beestje was blij om me te zien. Heb gelijk beloofd om haar de volgende keer weer mee te nemen. Visioenen van Ierland doemen alweer op... Tot 5 kilo mag je je hond meenemen in de cabine, dat wordt lijnen.
Moeders zat al op ons te wachten, de verwijten kwamen los. Op de heenweg wilde ze ons niet bangmaken voor al die enge terroristen. Anders zouden we niet meer durven. Nee, tuurlijk niet Ma. Maar goed dat je ons dat niet vertelde voordat we weggingen.
En toen BAM, de man met de hamer kwam voorbij. Picture this, zustertjen snurkend op de bank bij moe. Ik probeer nog op alle vragen een antwoord te geven, maar besef dat het langer duurt voordat ik een antwoord geeft. Ja, het bed lonkt..
Gaaaaaaaaaaaaaaaap..
4 opmerkingen:
Ik heb al mijn afspraken, waaronder paardrijden, maar afgezegd. Ben zo moehoe.
Welterusten, de verhalen komen nog wel ssssttttt
Welkom thuis, wij zijn stikbenieuwd naar alle verhalen, je bent vast teruggekomen met een nieuwe ipad en een vol adressenboek.
en lekker geslapen????? gr mij
Een reactie posten