Ik wist het zeker, we (Lola en ik) werden gevolgd. Ik keek een paar keer om, maar zag niets. En toch hé, het voelde wel zo. Het is maar twee straatjes achter mij, het huisje van moeders. Toen we om het bochtje waren, keerde ik me heel snel om en ja hoor. Oog in oog met de stalker! Guus!
Hij bleef stofstijf op de straat staan, tongetje uit de bek. Betrapt. Het sukkeltje.
Bij moeders aangekomen liep hij als een echte bodyguard voor het huis langs. Moeders liet expres de deur open, daar trapte hij in. Uiteindelijk lag meneer in de vensterbank.. Werd aangehaald en gevoerd door "oma".
Op de terugweg liep hij voor ons uit, met een air van: " ik zal jullie dames de weg wel even wijzen".
I love Guus!
8 opmerkingen:
Haha, wat geweldig!
Nog nooit ontmoet deze man maar i love him ook allready
@ El, jes, i sink joe laik him toe ;)
Wat een dottie hé..?! Een echte vent.. hahaha.. Grote bek, klein hartje.. hahaha
I love Guus to. Zo'n heerlijke stoere rooie.
Guus is zonder tandjes dus toch een echte man en nog heul koel ook!
rooie rivalen zijn donder stralen. zeiden ze vroeger toch altijd. gr mij
whahahahaha
Een reactie posten