Het is wel zo dat miss Lola een hekel aan regen heeft. Dat is mij een poosje geleden wel duidelijk geworden. Vandaag was het toch wel heul erg met haar. Ik deed de pet op, anders worden de haartjes nat. Mevrouw zat me al wat stuurs aan te kijken, want ze snapt dat gebaar van de pet.
Petweer, dus.
Heenweg naar moeders ging nog wel, op zijn elfendertigst. Dat dan weer wel. Het is nog geen honderd meter, maar goed, ze volgde. Wijdbeens, stel je voor dat ze in een plas trapt.
Terug zag ze dat zussie in de auto stapte.... Dat kan ik ook, dacht ze. Het luie wezen..
7 opmerkingen:
tja.. goed voorbeeld, doet goed volgen zeggen ze..
goed bedacht van het 't hoentie!
ik heb haar weer netjes bij de deur afgezet.
toch goed van lola dat ze met de taxi naar huis toe ging. krijg je ook geen natte pootjes. gr mij
Geweldig!!!
Hahaha, wat 'n lekker mormel! Mijn wijlen Dober (snik) had ook de pest aan regen. Als ze de kans kreeg pieste ze gauw ff bij het kreng van een buurvrouw in de tuin en kwam dan als de sodem... weer naar binnen geraced. Vond ik altijd wel een koekje waard :-)
Je kunt dat beessie toch gewoon in je broekzak proppen man?
@ Manus, dat zou kunnen, hmm nooit aan gedacht!
Een reactie posten