Facebook is leuk, ik farmville wat af. Vergeet ook regelmatig te oogsten, zo hooked ben ik er dus niet aan. Nu heb ik al aardig wat friendster gemaakt op Facebook, meestal buren die meeboeren. Maar ook wel mensen die ik echt ken. Gisteren kreeg ik een vriendschapsverzoek uit Die Schweiz van ene Pius. Zo heten ze daar bijna allemaal, net zoiets als de Mohammeds.
Deze Pius ken ik dus wel, geen Zwitser die buren wil worden, maar even een vriendschap wil aanhalen. Laat het zo'n twintig jaar geleden zijn dat ik hem voor het laatst heb gezien, op zijn eigen bruiloft. Ja, dat was erg leuk. Daarvoor kende ik hem natuurlijk al heel wat langer. Ooit kwam hij als volontair naar de polder, om het boerenleven onder de knie te krijgen.
Zijn vader was overleden en het was de bedoeling dat hij bij terugkomst in Zwitserland de boerderij van zijn Pa zou gaan runnen. De periode dat hij in de polder werkte, leerde ik hem "stappen" op zijn Hollands.De taal heb ik hem ook geleerd, nou ja, de belangrijkste dingen dan.
Na zijn vertrek uit Holland hebben we nog een lange tijd contact gehad. Over en weer, face to face en per brief (ja, dat was toen nog zo). Een vriend, zonder het contact op een weegschaal te leggen.
Dat hij mij Muis en Gekje noemt in het berichtje begrijp ik nog niet helemaal. Denk dat zijn translater het niet goed deed..
Trouwens, de boerderij runt hij niet meer. Hij is nu eigenaar van een reclamebureau en de fotografie is zijn way of living geworden.
2 opmerkingen:
voluntair
Of moest ik de foutjes niet zoeken?
trouwens gek ben je wel eens maar een grijze muis, nou nee!
Een reactie posten