Zaterdag trof ik iemand die ik vanaf het eerste moment dat ik haar zag mocht. De open blik, de grote glimlach, bruine ogen en een "bekkie" als een scheermes. Het was op een toerrit voor kinderen met kanker, of hebben gehad. Ben helaas de naam van de stichting kwijt.
Gevonden, het is Vechtgenoten...
Zo tussen en neus en lippen werd er gevraagd hoe het nu met haar was. Niet goed, zei ze. Alhoewel, na die transfusie gaat het wel beter. Ze bleef wat door ratelen en vertelde dat ze háár vent was tegengekomen en inmiddels met hem was getrouwd. En inderdaad een leuke vent, duidelijk dol op haar. Daar alleen al kan ik van genieten.
Ik lééf, zei ze, en elke dag is een feest voor me. Ze raakte me, denk ik. Dat zal het zijn.
3 opmerkingen:
Tja, zo makkelijk kan het dus zijn.
Elke dag is er een om van te genieten!
Zustertjen
Ja, ik snap jouw motivatie om dit logje te schrijven. Je ontmoette iemand die jou inspireerde.
Hard, mooi en waar.... Zoiets als 'mixed emotions' krijg je van dit soort belevenissen.
Een reactie posten