Opgevoerde rollator

Het gaat niet zo lekker met de knietjes van Moe. Alles gaat nu met de rollator. Het maffe is, dat als ik haar zie lopen met dat ding voor haar, dan gaat dat echt als een speer. Ook door de bochten. Zo af en toe steekt haar irritatie weer de kop op, als ze de fiets in de schuur ziet staan.

Binnenkort ga ik lekker even op de fiets naar de winkelstraat...roept ze dan.  Denk dat ik er dan maar een paar meter achter ga rijden, heeft ze toch niet in de gaten.De geest wil wel, maar het lichaam niet meer. Lijkt me frustrerend. Stel je voor dat ik niet meer zou kunnen autorijden, of nog erger, niet meer motor rijden. Men...enge gedachte.

Verders gaat het goed met Moe. We hebben weer lol, vooral als ik voorstel dat ik haar nu maar eens naar een tehuis voor demente bejaarden ga sturen. Vindt ze grappig. Nee, niks mis met die Moe van ons.