donderdag 24 november 2011

Let there be light

Na gedane arbeit 's nachts om 12 uur haal ik miss Lola nog even op bij de oppas. Soms is ze al thuis, soms niet. Wij, de oppas en ik, hebben een soort van code afgesproken. Als de gordijnen half (?) dicht zijn en er is een lichtje aan, dan is miss Lola thuis. De boel al aan het bewaken zeg maar. Moet er niet aan denken dat de tv door een stel onverlaten wordt weggenomen... Of nog erger, de laptop..

Maar goed, vannacht waren de gordijnen helemaal open, dat wordt voor mij dan een stukje lopen. Heb graag mijn waakhond 's nachts bij me.

Aangekomen bij de oppas was alles volop in het licht. Er was al koffie (?) gezet en een doos met koeken stond op tafel. Tja.. onder het genot van een kopje koffie werd me al verteld dat het niet goed ging met de buurvrouw, ze waren aan het waken. Zat eraan te komen natuurlijk, mensje is al 90 ofzo, ziekjes en het hoefde voor haar ook allemaal niet meer.

De oppas zei, goh ben benieuwd wie er dan naast me komt wonen. Misschien wel een leuke vent, met een auto. Ik vond dat ze dan maar verkering moest vragen aan die leuke buurman... En lekker gaan toeren, leuke plekjes bezoeken. Ja, dat vond mijn moeder wel een strak plan. Ze zag een lichtpuntje.

Ik sliep om half drie...

3 opmerkingen:

Hermanus zei

Ja klut, heb ik net een penthuis gekocht.

sunseekers zei

Wij nog niet hoor, hahahaha, wel triest voor Moeders,waarschijnlijk vond ze haar toch nieuwsgierig hahahahaha

Anoniem zei

iemands doods is andermans brood toch hahahaaha, slimme moeders heb jij